สุหฤท, สุหัท หมายถึง [–หะริด, –หัด] น. เพื่อน, ผู้มีใจดี, ใช้ว่า โสหัท หรือ เสาหฤทก็มี. (ส. สุหฺฤท; ป. สุหท).
[–หะริด, –หัด] น. เพื่อน, ผู้มีใจดี, ใช้ว่า โสหัท หรือ เสาหฤทก็มี. (ส. สุหฺฤท; ป. สุหท).
[–เหฺร่า] น. ที่ประชุมทำศาสนกิจของมุสลิม, มัสยิด ก็เรียก.
(วรรณ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู.(ตะเลงพ่าย).
(โบ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
(โบ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
ก. ไปเยี่ยม เช่น ไปมาหาสู่กัน; แบ่งให้ เช่น มีอะไรก็เอามาสู่กันกิน. บ. ถึง, ยัง, เช่น หันหน้าสู่ทิศเหนือ ขอจงไปสู่สุคติ.
ก. ประกอบพิธีทำขวัญ เช่น ทำพิธีสู่ขวัญ.